Προσκύνημα της Αληθινής εν Θεώ Ζωής στη Μόσχα – 1-10 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΩΣ ΝΑ ΓΕΦΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;

π. Teófilo Rodríguez
Ιδρυτής και Διευθυντής της Αδελφότητας των Ιερών Καρδιών
του Θείου Ελέους του Ιησού Χριστού και της Παναγίας

Ειρήνη και χαρά!
Με τον Ιησού και την Παναγία

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές χάρη στις Ιερές Καρδιές του Ιησού Χριστού και της Παναγίας.

Μας ζητήθηκε να παρουσιάσουμε κάποιες προτάσεις για το πώς να γεφυρώσουμε τις διαιρέσεις μας και να φέρουμε ειρήνη στον κόσμο.

Θα μπορούσα να το συνοψίσω σε πέντε καίρια σημεία που βασίζονται στην απάντηση του Ιησού στον Άγιο Ιούδα τον Θαδδαίο, την οποία παραθέτει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο κεφάλαιο 14: 22-31.

«Όποιος με αγαπάει, θα τηρήσει το λόγο μου. Κι ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει, και θα έρθουμε σ’ αυτόν και θα κατοικήσουμε μαζί του. Αυτός που δε με αγαπάει δεν ακολουθεί τα λόγια μου. Τα λόγια όμως που ακούτε δεν προέρχονται από μένα, αλλά από τον Πατέρα που με έστειλε.

«Αυτά σας τα δίδαξα όλον αυτό τον καιρό που βρίσκομαι κοντά σας. Αλλά το Πνεύμα το Άγιο, ο Παράκλητος, που θα στείλει ο Πατέρας στο όνομά μου, εκείνος θα σας διδάξει τα πάντα και θα φέρει στη μνήμη σας όλα όσα σας έχω πει εγώ.

«Φεύγω και σας αφήνω την ειρήνη. Τη δική μου ειρήνη σας δίνω. Δεν σας τη δίνω όπως τη δίνει ο κόσμος. Μην ανησυχείτε και μη δειλιάζετε. Ακούσατε αυτό που σας είπα: «φεύγω, αλλά θα ξανάρθω κοντά σας». Αν με αγαπούσατε, θα χαιρόσασταν που σας είπα ότι πηγαίνω στον Πατέρα, γιατί ο Πατέρας είναι ανώτερος από μένα. Σας τα είπα αυτά τώρα, πριν γίνουν, ώστε, όταν τα δείτε να γίνονται, να πιστέψετε. Δεν θα μιλήσω πια για πολύ μαζί σας, γιατί ο κυρίαρχος αυτού του κόσμου έρχεται να με θανατώσει, αν και δεν έχει πάνω μου καμιά εξουσία. Ο κόσμος όμως πρέπει ν’ αναγνωρίσει ότι αγαπώ τον Πατέρα και πεθαίνοντας κάνω αυτό που ήταν η εντολή του.

«Και τώρα σηκωθείτε. Ας φύγουμε από ’δω.» (Ιωάννης 14: 22-31)

Κατά τη γνώμη μου, αυτό το απόσπασμα περιέχει τα 5 καίρια σημεία για να υπερνικηθούν οι διαιρέσεις και να φέρουμε ειρήνη στον κόσμο:

  1. Να αγαπάμε και να τηρούμε τον Λόγο του Θεού
  2. Ο Θεός θέλει να κατοικήσει μαζί σας, μαζί μου, μαζί μας.
  3. Το Άγιο Πνεύμα θα μας διδάξει και θα μας υπενθυμίσει τις υποσχέσεις του Χριστού.
  4. Η αληθινή ειρήνη θα έρθει μόνο από τον Χριστό.
  5. Ο κυρίαρχος αυτού του κόσμου δεν έχει καμιά εξουσία πάνω στον Ιησού Χριστό.

Ας αναπτύξουμε εν συντομία καθένα απ’ αυτά τα σημεία και αυτό το Προσκύνημα, εδώ, στη Ρωσία, ας είναι η προ-ανακοίνωση της μεγάλης ενότητας που μας έρχεται σαν παιδιά του ίδιου Πατέρα, απόστολοι των προφητευμένων έσχατων καιρών και μάρτυρες του Αγίου Πνεύματος, του θριάμβου της Ιερής Καρδιάς του Ιησού Χριστού και της Άμωμης Καρδιάς της Παναγίας.

 

  1.  ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΡΟΥΜΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Στη σκέψη του Κυρίου μας, το να αγαπάμε σημαίνει να τηρούμε, και επίσης να υπακούμε. Δεν αρκεί να λέμε στον Θεό: «Σ’ αγαπώ». Η αγάπη θα αποδειχθεί με την υπακοή, εκπληρώνοντας τον Λόγο Του με την καρδιά μας.

Τώρα, το 2017, που γιορτάζουμε την 100η επέτειο από τις εμφανίσεις της Φάτιμα, θα πρέπει όλοι να πούμε ένα «Ήμαρτον» (Mea Culpa) γιατί, αν είχαμε υπακούσει στο μήνυμα της Παναγίας, δεν θα συνέβαινε ούτε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ούτε η εμφάνιση της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Ούτε και η ιδεολογία του φύλου, που είναι διαβολική όπως το θέτει ο Πάπας Φραγκίσκος, θα είχε εμφανιστεί σήμερα.

Σε κάθε εμφάνιση Της, η Παναγία ζητούσε από τους μικρούς βοσκούς να προσεύχονται το Ροδάριο για την ειρήνη και τη σωτηρία του κόσμου. Και το επαναλάμβανε με τόση επιμονή που είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

  1.  Ο ΘΕΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ ΜΑΖΙ ΣΑΣ, ΜΑΖΙ ΜΟΥ, ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Όλη η Γραφή είναι γεμάτη από αναφορές του Θεού που εκδηλώνουν την επιθυμία Του να μείνει και να ζήσει μαζί μας. Οι λέξεις μπορεί να ποικίλλουν, αλλά το νόημά τους είναι το ίδιο: σπίτι, τόπος διαμονής, παλάτι, ναός, δωμάτιο και γάμος.

Άσμα Ασμάτων 1: 4

«Πάνω στα βήματά σου σύρε με κι ας τρέξουμε. Στα δώματά σου, βασιλιά μου, πέρασέ με. Μαζί ας χαρούμε κι ας γιορτάσουμε. Πιότερο από κρασί, από έρωτα ας μεθύσουμε. Διόλου παράξενο που όλες σ’ αγαπούν!»

Ησαΐας 32: 18

«Θα κατοικήσει ο λαός μου σε τόπο ειρήνης, σε κατοικίες ασφαλείς και μέρη ήσυχα, δίχως άγχος.»

Ωσηέ 2: 21-22

«Μαζί σου θα ενωθώ για πάντα με τα δεσμά του γάμου. Για δώρα γαμήλια θα σου προσφέρω υποστήριξη και προστασία, αγάπη και συμπόνοια. Θα σε κερδίσω με την αταλάντευτη πιστότητά μου και θα με αναγνωρίσεις για Κύριό σου.»

Ο Πάπας Φραγκίσκος δήλωσε, στις 2 Οκτωβρίου 2016, σε μια διαθρησκευτική συνάντηση στο Αζερμπαϊτζάν: «Οι θρησκείες, αντίθετα, που βοηθούν να διακρίνεις το αγαθό και να το εφαρμόσεις με πράξεις, με προσευχή και επιμελή καλλιέργεια της εσωτερικής ζωής, καλούνται να οικοδομήσουν την κουλτούρα της συνάντησης και της ειρήνης, βασισμένη στην υπομονή, την κατανόηση και τα ταπεινά, απτά βήματα. Αυτός είναι ο τρόπος που υπηρετείται καλύτερα μια ανθρώπινη κοινωνία. Από την πλευρά της, η κοινωνία πρέπει πάντα να υπερνικά τον πειρασμό να εκμεταλλευτεί θρησκευτικούς παράγοντες: οι θρησκείες δεν πρέπει ποτέ να χειραγωγούνται, ούτε μπορούν να υποστηρίξουν ή να εγκρίνουν συγκρούσεις και διαφωνίες.»

Δεν θέλω να κλείσω αυτό το τμήμα χωρίς να θυμηθώ κάποια προφητικά λόγια από το Πνεύμα του Θεού, στις 3 Απριλίου 1995: «Οι Νέοι Ουρανοί… θα έρθουν όταν χαρίσω το Άγιο Πνεύμα Μου σε όλους σας από ψηλά, από τα ύψη των ουρανών… για να μετατρέψει την ψυχή σας σε έναν παράδεισο, και μέσα σ’ αυτόν τον Νέο Ουρανό θα δοξαστώ…» ( Αληθινή εν Θεώ Ζωή)

Στις 13 Ιουνίου 1929, η Παναγία ζήτησε από τη Λουκία, στο μοναστήρι της στο Τούι (Ισπανία), την αφιέρωση του κόσμου στην Άμωμη Καρδιά Της, με ιδιαίτερη αναφορά στη Ρωσία.  Ο Πάπας το έκανε, μαζί με όλους τους Επισκόπους του κόσμου.

Η Φάτιμα άνοιξε τις πόρτες της σε μια νέα εποχή: εκείνη της Άμωμης Καρδιάς της Παναγίας.

Η ανυπακοή στον Θεό προέρχεται από την υπερηφάνεια και προωθείται από τον ίδιο τον διάβολο, επειδή δεν ξέρει πώς να είναι ταπεινός.

Στις 2 Ιουνίου 1987, η Βασούλα έλαβε από τον Κύριο μια αποστολή που της έχει δημιουργήσει πολλά βάσανα, αλλά είναι η βαθύτερη επιθυμία του Ιησού και εμφανίζεται στο Ευαγγέλιο του Ευαγγελιστή Ιωάννη, 17:21:

«Ώστε να είναι όλοι ένα, όπως εσύ, Πατέρα, είσαι ενωμένος μ’ εμένα κι εγώ μ’ εσένα. Να είναι κι αυτοί ενωμένοι μ’ εμάς, κι έτσι ο κόσμος να πιστέψει ότι μ’ έστειλες εσύ.»

Το όραμα των τριών κάθετων σιδερένιων ράβδων, η μία κοντά στην άλλη, αντιπροσωπεύει την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, την Προτεσταντική Εκκλησία και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Οι τρεις κλάδοι του Χριστιανισμού που είναι απρόθυμοι να υπακούσουν και να λυγίσουν με τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος για να φτάσουν στην ενότητα.

Ο Κύριος δήλωσε: «Για να ενωθείτε θα πρέπει όλοι να λυγίσετε. Πρέπει να είστε όλοι πρόθυμοι να λυγίσετε μαλακώνοντας. Πώς θα μπορέσουν να συναντηθούν οι κεφαλές τους [οι αρχές των Εκκλησιών] αν δεν λυγίσουν όλες;» (Υπάρχει ο Παράδεισος αλλά υπάρχει και η Κόλαση, σελ. 79)

 

  1. ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΘΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΕΙ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Το τρίτο μέρος του μυστικού της Φάτιμα έγινε γνωστό από τον Αγ. Ιωάννη Παύλο Β′, στις 23 Μαΐου 2000.

Η αδελφή Λουκία έγραψε αυτό το μήνυμα, κάνοντας υπακοή, στις 3 Ιανουαρίου 1944, μ’ αυτά τα λόγια:

«Μετά τα δύο μέρη που εξήγησα ήδη, στα αριστερά της Παναγίας και λίγο πιο πάνω, είδαμε έναν Άγγελο μ’ ένα φλεγόμενο σπαθί στο αριστερό του χέρι. Αστράπτοντας, άναβε φλόγες που έμοιαζαν σαν να έβαζαν φωτιά στον κόσμο. Αλλά έσβηναν σε επαφή με το μεγαλείο που η Παναγία ακτινοβολούσε προς το μέρος του από το δεξί Της χέρι: δείχνοντας τη γη με το δεξί του χέρι, ο Άγγελος φώναξε με δυνατή φωνή: «Μετάνοια, μετάνοια, μετάνοια!». Και είδαμε μέσα σ’ ένα απέραντο φως που είναι ο Θεός: ‘κάτι παρόμοιο μ’ αυτό όπως φαίνονται οι άνθρωποι σ’ έναν καθρέφτη όταν περνούν από μπροστά του ‘έναν Επίσκοπο ντυμένο στα Λευκά’ είχαμε την εντύπωση ότι ήταν ο Άγιος Πατέρας’. Κι άλλοι επίσκοποι, ιερείς, άνδρες και γυναίκες μοναχοί ανέβαιναν σ’ ένα απότομο βουνό, στην κορυφή του οποίου υπήρχε ένας μεγάλος Σταυρός από ακατέργαστους κορμούς σαν από δέντρο φελλού με το φλοιό. Πριν φτάσει εκεί, ο Άγιος Πατέρας πέρασε από μια μεγάλη πόλη ερειπωμένη και με ασταθές βήμα, με πόνο ψυχής, προσευχήθηκε για τις ψυχές των πτωμάτων που συνάντησε στο δρόμο του. Φτάνοντας στην κορυφή του βουνού, πεσμένος στα γόνατα στους πρόποδες του μεγάλου Σταυρού, σκοτώθηκε από μια ομάδα στρατιωτών οι οποίοι εξαπέλυσαν εναντίον του σφαίρες και βέλη. Με τον ίδιο τρόπο πέθαναν εκεί ο ένας μετά τον άλλον και οι άλλοι επίσκοποι, ιερείς, άντρες και γυναίκες μοναχοί, και διάφοροι λαϊκοί από διαφορετικές τάξεις και θέσεις. Κάτω από τα δύο σκέλη του Σταυρού υπήρχαν δύο Άγγελοι ο καθένας με μια κρυστάλλινη αγιαστήρα στο χέρι του, μέσα στην οποία συγκέντρωσαν το αίμα των Μαρτύρων και μ’ αυτό ράντισαν τις ψυχές που κατευθύνονταν προς τον Θεό.»

Στις 13 Μαΐου 2017, κατά την επίσκεψή του στη Φάτιμα, ο Πάπας Φραγκίσκος είπε μια προσευχή μπροστά στην εικόνα της Παναγίας. Αυτά ήταν μερικά από τα λόγια του:

«Σ’ αυτό τον τόπο όπου, πριν από εκατό χρόνια, φανέρωσες σε όλους τους σκοπούς του Θείου ελέους, κοιτάζω το φωτεινό Σου ένδυμά και, σαν επίσκοπος ντυμένος στα λευκά, φέρνω στο νου όλους εκείνους οι οποίοι, ντυμένοι με το μεγαλείο του βαπτίσματός τους, θέλουν να ζήσουν μαζί με τον Θεό και να αφηγούνται τα μυστήρια του Χριστού, για να αποκτήσουν ειρήνη.»

 

  1. Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΙΡΗΝΗ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

«Αυτά σας τα είπα, ώστε ενωμένοι μαζί μου να έχετε ειρήνη. Ο κόσμος θα σας κάνει να υποφέρετε˙ αλλά εσείς να ’χετε θάρρος, γιατί εγώ τον έχω νικήσει τον κόσμο.» (Ιωάννης 16:33)

Η Λουκία της Φάτιμα έγραψε στις αναμνήσεις της για την Τρίτη Εμφάνιση, μιλώντας για την κόλαση:

«Είδες την κόλαση όπου πηγαίνουν οι ψυχές των φτωχών αμαρτωλών. Για να τους σώσει, ο Θεός θέλει να καθιερώσει την ευλάβεια στην Άμωμη Καρδιά Μου. Αν γίνει αυτό που σας λέω, πολλές ψυχές θα σωθούν και θα υπάρξει ειρήνη.

«Ο πόλεμος πρόκειται να τελειώσει. Αλλά αν οι άνθρωποι δεν σταματήσουν να προσβάλλουν τον Θεό, θα ξεσπάσει ένας χειρότερος (πόλεμος) κατά τη διάρκεια της Αρχιεροσύνης του Πίου ΙΑ′. Όταν δείτε μια νύχτα φωτισμένη από ένα άγνωστο φως, να ξέρετε ότι αυτό είναι ένα μεγάλο σημάδι που σας δόθηκε από τον Θεό ότι πρόκειται να τιμωρήσει τον κόσμο για τα εγκλήματά του, με πόλεμο, πείνα, και διωγμούς της Εκκλησίας και του Άγιου Πατέρα.

«Για να αποφευχθεί αυτό, θα έρθω να ζητήσω την αφιέρωση της Ρωσίας στην Άμωμη Καρδιά Μου, και την Θεία Κοινωνία Επανόρθωσης τα Πρώτα Σάββατα. Εάν τα αιτήματά μου ληφθούν υπόψη, η Ρωσία θα μεταστραφεί και θα υπάρξει ειρήνη. Αν όχι, θα εξαπλώσει τα λάθη της σε όλο τον κόσμο, προκαλώντας πολέμους και διωγμούς της Εκκλησίας.»

Πρέπει να ανανεώσουμε την ψήφο μας πως θα παραμείνουμε πιστοί, ώστε να επικρατήσει η ειρήνη.

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1992, ο Κύριός μας είπε:

«Είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά και γνωρίζω ό, τι συμβαίνει στις καρδιές σας, ζητήστε λοιπόν το Πνεύμα Μου και το Πνεύμα Μου θα έρθει σε βοήθειά σας. Το Πνεύμα ζητάει τώρα από σας να λέτε συχνά τούτη την προσευχή:

 Ιησού,  ούτε θάνατος, ούτε ζωή,  ούτε άγγελος, ούτε άρχων,  ούτε παρόντα, ούτε μέλλοντα, ούτε δύναμη, ούτε ύψος, ούτε βάθος, ούτε κανένα δημιούργημα  θα μπορέσει ποτέ  να με χωρίσει από Σένα.  Υπόσχομαι να παραμείνω πιστός σε Σένα,  αυτή είναι η υπόσχεσή μου.  Βοήθησέ με να τηρήσω  την υπόσχεση αυτή παντοτινά.  Αμήν.» (Η Αληθινή εν Θεώ Ζωή)

 

  1. Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ

«Αν όμως εγώ βγάζω τα δαιμόνια με τη δύναμη του Θεού, αυτό σημαίνει ότι έφτασε σ’ εσάς η βασιλεία του Θεού.» (Λουκάς 11:20)

Το τελευταίο μέρος του μυστικού της Φάτιμα, που έχει ήδη κυκλοφορήσει, είναι η πιο επίσημη διαβεβαίωση της νίκης του Θεού κατά του Διαβόλου. «Στο τέλος, θα θριαμβεύσει η Άμωμη Καρδιά Μου.»

Η Εκκλησία, από την αρχή της ύπαρξής της, είχε μια ατελείωτη σειρά διωγμών, μαρτυρίων, εξωτερικών και εσωτερικών επιθέσεων, αλλά τα λόγια του Κυρίου μας κυριαρχούν: «Κι εγώ λέω σ’ εσένα πως εσύ είσαι ο Πέτρος, και πάνω σ’ αυτή την πέτρα θα οικοδομήσω την εκκλησία μου, και δε θα την κατανικήσουν οι δυνάμεις του Άδη.» (Ματθαίος 16:18)

Ας διακηρύξουμε, στην 100η επέτειο της Φάτιμα, από την αγαπημένη μας Ρωσία, τον θρίαμβο της ειρήνης και της ενότητας για όλους τους λαούς με τη βοήθεια των Καρδιών του Ιησού Χριστού και της Παναγίας. Αμήν. Αμήν.