Sheikh Daneel Abdel Khalek

Δόξα στον Αλλάχ, τον Κύριο των Κόσμων, Δόξα και Ειρήνη στον Προφήτη Μωάμεθ και σε όλους τους Προφήτες και Αγγελιαφόρους και σε όσους τους ακολουθούν ενάρετα μέχρι την Ημέρα της Κρίσεως.

Αδελφοί και αδελφές, θεματοφύλακες, που το βλέμμα σας είναι προσηλωμένο σε ό, τι είναι ψηλά, που γυρεύετε το δίκαιο και κάνετε το καλό˙ η Αλήθεια εξυψώνεται με τις προθέσεις σας, και η φιλανθρωπία αυξάνεται με τις προσπάθειές σας, και η Απόλυτη Αλήθεια ευλογεί το έργο σας.

Αν τα παιδιά της Αλήθειας μάχονται, αυτό οφείλεται στην απουσία του Θείου φωτός, γιατί όταν έχει εκλείψει το φως, το σκοτάδι παίρνει τη θέση του.

Ελπίζω πως η ομιλία μου σχετικά με το «διάλογο και τη συνάντηση» δεν θα είναι συμβατική, αν και οι δύο λέξεις είναι σημαντικές, ειδικά επειδή οι περισσότεροι φωτισμένοι κληρικοί είναι πεπεισμένοι ότι τα λόγια τους εκφράζουν τη δική τους βούληση και όχι τη θέληση της θρησκείας. Τα Άγια Βιβλία δεν γράφτηκαν όλα την ίδια εποχή, αλλά αποκαλύφθηκαν (στάλθηκαν από ψηλά) ή γράφτηκαν με συγκεκριμένη χρονολογική σειρά σύμφωνα με την ακολουθία των γεγονότων. Ο κληρικός μπορεί να διαβάσει από εκείνο το βιβλίο που εξυπηρετεί τη δική του βούληση και  πρόθεση, αν θέλει να έρθει πιο κοντά στον «διαφορετικό άλλον» θα βρει αυτό που υποστηρίζει την επιθυμία του, και αν επιθυμεί τον αποκλεισμό και την απόρριψη, θα βρει επίσης αυτό που τον στηρίζει. Ωστόσο, η γενική σταθερά σε όλες τις θρησκείες είναι ότι οι εντολές του Θεού είναι Έλεος και Φιλανθρωπία, όχι σκοτωμοί και εξάλειψη των άλλων. Η απόδειξη του πλούσιου Ελέους του Θεού είναι τα λόγια Του:

«Όσοι όμως πίστεψαν (στο Κοράνιο) κι όσοι ακολούθησαν τις Ιουδαϊκές Γραφές κι οι Χριστιανοί κι οι Σαββαίοι (πριν τον Προφήτη Μωάμεθ), κι όποιος άλλος πίστεψε στον Αλλάχ και την Έσχατη Μέρα κι έκανε το καλό, θα έχουν την ανταμοιβή του Κυρίου τους. Σ’ αυτούς δεν θα υπάρχει ούτε φόβος, ούτε λύπη.» (Αλ-Μπάκαρα: 62)[1]

Από τη δική μας άποψη ως Δρούζοι[2], βλέπουμε ότι ο κόσμος με την πολυμορφία του, τα χρώματα και τις διαφορές του, δεν είναι παρά οι διάφορες όψεις Μιας Αλήθειας. Το Άγιο Κοράνιό μας, διασφαλίζει αυτή την πολυμορφία και διαφορά: «Ω! Εσείς οι άνθρωποι! Σας έχουμε πλάσει από έναν άνδρα και μια γυναίκα, και σας κάναμε σε λαούς – Έθνη και Φυλές για ν’ αναγνωρίζει ο ένας τον άλλο.  Βέβαια, ο πιο τιμημένος από σας, στα μάτια  του Αλλάχ, είναι ο πιο ενάρετος ανάμεσά σας.» (Αλ-Χουτζουράτ: 13)1. Επιπλέον, θεωρούμε ότι η αληθινή πίστη και η ειλικρινής λατρεία πρέπει να μεθερμηνεύονται σε καλή μεταχείριση των άλλων, γι’ αυτό και οι Γέροντες (Sheikhs[3]) και οι Μελετητές μας, επαναλαμβάνουν ένα σύντομο ρητό: «μπορούμε να μάθουμε αν ένα άτομο έχει καλή θρησκεία (ή πίστη) από το πόσο καλά φέρεται στους άλλους». Αυτό το απλό ρητό εκφράζει την πνευματικότητα του ρητού του ευγενή Προφήτη μας: «Μουσουλμάνος είναι εκείνος ο οποίος, από τη γλώσσα και το χέρι του οι άνθρωποι είναι ασφαλείς».

Από την άλλη πλευρά, ως πολίτης του Λιβάνου, η πίστη μου δεν έρχεται σε αντίθεση με το αστικό δίκαιο. Η θρησκεία, για εμάς τους Μουσουλμάνους, αποτελείται από δύο μέρη: λατρεία και συμπεριφορά. Όσον αφορά τη λατρεία, το σύνταγμα της χώρας μου την διασφαλίζει, εφόσον θεωρεί ιερή την ελευθερία της πίστης, και κάθε ομολογία εφαρμόζει το τελετουργικό της όπως θέλει. Όσον αφορά τη συμπεριφορά, η οποία ασχολείται με το πώς φερόμαστε στους άλλους, συμφωνεί κατηγορηματικά με όλους τους νόμους, κυρίως όταν πρόκειται για την προστασία των δικαιωμάτων του λαού και όχι την παραβίασή τους.

Αλλά αυτό που ευχαριστεί περισσότερο την καρδιά μου είναι να μιλώ ως άνθρωπος, επειδή δεν έχω δει καμιά άλλη μεγαλύτερη, πλατύτερη και στερεότερη γέφυρα που να μας ενώνει από εκείνη της ανθρωπιάς. Αυτό είναι το επίπεδο στο οποίο συναντώνται όλοι οι άνθρωποι. Όλοι είναι σε ένα σκάφος και κανείς δεν μπορεί να το αφήσει. Και για να είμαι σύντομος, δεν βρήκα παρά μόνο δύο λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι πολεμούν: την απληστία και τον φόβο των άλλων. Υπάρχουν άλλοι λόγοι για το ξέσπασμα των πολέμων; Υπάρχουν άλλοι λόγοι για τον ανταγωνισμό των λαών για εξοπλισμό; Δεν χρειάστηκε να ψάξω πολύ καιρό για να ανακαλύψω ότι όσα έχουν δαπανηθεί για πολέμους και ανταγωνισμό εξοπλισμών, θα ήταν αρκετά για την ανθρωπότητα και τις ανάγκες της για πολλές δεκαετίες, αλλά είμαστε ακόμα στον ίδιο φαύλο κύκλο μέχρι σήμερα.

Γι’ αυτό θα ολοκληρώσω λέγοντας: δεν υπάρχει σωτηρία για την ανθρωπότητα σε καμία από τις παλιές τακτικές. Το παρελθόν πρέπει να μας βοηθήσει μόνο στο να αντλήσουμε διδάγματα και να μάθουμε να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη. Προκειμένου να φτάσουμε στη σωτηρία, πρέπει να περιμένουμε για το Θείο Έλεος που είναι πέρα από τη βούληση των ανθρώπων, ή να ξεκινήσουμε μια νέα ανθρώπινη προσέγγιση που δεν μοιάζει με τίποτα στο παρελθόν.

Sheikh Daneel Abdel Khalek

____________________________
[1] Σημ. μετ.: Ιερό Κοράνιο – Όμιλος Επιχειρήσεων Ι.Σ. Λάτση

[2] Σημ. μετ.: Η θρησκεία των Δρούζων είναι μονοθεϊστική. Αποτελεί ένα κράμα Ιουδαϊσμού, Χριστιανισμού, Ισλάμ και αρχαίας ελληνικής φυσιολατρείας. Τον δε Θεό τον αποκαλούν «Άκμπαρ» (= Μεγάλος) και τους εαυτούς τους, αποκαλούν Μουσαχιντίν (= μονοθεϊστές). Θεωρούν ότι ο Άκμπαρ έχει ενσαρκωθεί 70 φορές, δηλαδή ανά μία φορά σε κάθε περίοδο ζωής του κόσμου. Πιστεύουν στον Ιησού Χριστό θεωρώντας την εμφάνισή του στη Γη μία από τις 70 προγενέστερες θεϊκές ενσαρκώσεις. Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/Δρούζοι

[3] Σημ. μετ.: O Σεΐχης (αραβικά: شيخ‎, σαΐχ) είναι ένας τίτλος ευγένειας στην Αραβική γλώσσα, που κυριολεκτικά σημαίνει γέροντας και φέρει την έννοια αρχηγός ή / και κυβερνήτης. Συχνά χρησιμοποιείται για να ορίσει ένα σημαίνον πρόσωπο μιας φυλής, το οποίο πρόσωπο απέκτησε αυτόν τον τίτλο από τον πατέρα του, ή κάποιο μουσουλμάνο λόγιο, ο οποίος πήρε αυτόν τον τίτλο μετά την αποφοίτησή του από κάποιο βασικό ισλαμικό σχολείο. Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/Σεΐχης